Mandalay periode: 1853 - 1948

Bekijk onze Mandalay Boeddhabeelden

Mandalay werd beschouwd als het centrum van het boeddhistische universum in Myanmar. Koning Mindon verplaatste de hoofdstad van Amarapura naar deze nieuwe locatie en noemde het de stad Mandalay. De traditie vertelt dat Gautama Buddha met zijn leerling Ananda de heilige piek van Mandalay Hill bezocht en verkondigde dat op de 2400e verjaardag van zijn dood een metropool van Boeddhistisch leren zou worden gesticht op de vlakte onder de heuvel. Het politieke centrum van deze nieuwe stad had de perfecte geometrische vorm van een Boeddhistisch Mandala, waarvoor de stad Mandalay werd genoemd.

Het eindigde toen de Birmezen hun onafhankelijkheid van de Britten verkregen.

Boeddhabeelden uit de Mandalay periode

De jeugdige, zoetgezichtige afbeelding van de Boeddha die een gewaad draagt dat uitgebreid is gevouwen, gerand en versierd, vaak met ingelegd spiegelglas, heeft grote populariteit verworven en staat bekend als de " Mandalay Boeddha". Voor velen belichaamde het de Birmaanse representatie van de Boeddha. Mandalay Boeddha-beelden hebben vaak een brede band over het voorhoofd. Het haar omarmt het hoofd in strakke krullen en bedekt een brede, prominente Ushnisha. Er is geen lotusbekroning erboven. De afbeeldingen zitten vaak in de Bhumisparsa Mudra, en de linkerhand ligt op de schoot. De Uttarasanga wordt in de open stand gedragen, en de Sanghati is decoratief op de linker schouder gevouwen. Hout, Albast, en Brons zijn de favoriete materialen geweest. Veel Boeddhabeelden zijn gelakt en verguld, inclusief het gezicht en het lichaam. De meeste staande Boeddha-afbeeldingen dragen de Uttarasanga in gesloten stand, die de armen en de borst bedekt en ze aan elke kant van het onderlichaam met naar beneden gestrekte handen vasthoudt. Onderaan, in het midden, verschijnt de antaravasaka. De Sanghati vloeit in veelvoudige plooien vanaf de linker schouder. In zijn rechterhand houdt de Boeddha de geneeskrachtige Myrobalan-vrucht.

Historische achtergrond van de Mandalay-periode

Van 1853 tot 1948 markeerde het een belangrijke periode in de geschiedenis van Myanmar, vooral op het gebied van het boeddhisme en artistieke expressie. In die tijd maakte Koning Mindon van Mandalay de hoofdstad, een beslissing die diepe religieuze en culturele symboliek met zich meebracht. De naam van de stad, afgeleid van het boeddhistische mandala, weerspiegelde haar spirituele betekenis als centrum van boeddhistisch leren en praktijk.

Artistieke details van de Mandalay Boeddhabeelden

De artistieke stijl van de Mandalay Boeddhabeelden is onderscheidend en wordt vereerd om zijn ingewikkelde details en symboliek. De jeugdige en serene afbeelding van de Boeddha, vaak versierd met uitgebreide gewaden en decoratieve elementen zoals ingelegd spiegelglas, vangt de essentie van de Birmaanse kunst. De Bhumisparsa-mudra, vaak te zien in Mandalay Boeddhabeelden, symboliseert de verlichting van de Boeddha en zijn verbinding met de aarde. Materialen zoals hout, albast en brons werden vakkundig verwerkt om deze meesterlijke representaties van de leer en compassie van de Boeddha te creëren.

Invloed en Erfgoed van de Mandalay Boeddhabeelden

De invloed van de Mandalay Boeddhabeelden reikt verder dan hun artistieke schoonheid. Ze hebben een belangrijke rol gespeeld bij het vormgeven van de religieuze praktijken en culturele identiteit van Myanmar. Zelfs vandaag de dag worden Mandalay Boeddhabeelden vereerd om hun spirituele diepgang en dienen ze als herinneringen aan de tijdloze leer van de Boeddha. Hun nalatenschap getuigt van het vakmanschap en de toewijding van de ambachtslieden van Myanmar en de blijvende invloed van de boeddhistische filosofie.