Amarapura periode: 1789 - 1853

Bekijk onze Amarapura Boeddhabeelden

Gelegen op ongeveer 11 kilometer ten zuiden van Mandalay, was Amarapura een prominente oude hoofdstad van de Konbaung-dynastie. Tegenwoordig wordt de moderne stad vaak Taungmyo genoemd, wat "de Zuidelijke Stad" betekent, en onderscheidt het zich van de noordelijke stad Mandalay. De naam "Amarapura" betekent "de Stad van de Onsterfelijkheid," wat de rijke geschiedenis en culturele betekenis van de regio weerspiegelt.

Geschiedenis van de Amarapura-periode

De oprichting van Amarapura gaat terug op koning Bodawpaya, die de stad in 1783 stichtte als een centrum voor politieke en culturele activiteiten. In 1823 verhuisde koning Bagyidaw de hoofdstad naar Inwa, wat een significante verschuiving in het politieke landschap van de regio markeerde. Echter, in 1841 herwon Amarapura zijn status als hoofdstad, wat de blijvende betekenis ervan benadrukt. Deze overgangsfase culmineerde in 1857 toen koning Mindon besloot Mandalay als de nieuwe hoofdstad aan te wijzen, waarbij de machtsoverdracht in 1860 was voltooid. De dynamische geschiedenis van Amarapura weerspiegelt de eb en vloed van energie binnen de Konbaung-dynastie en illustreert hoe de stad zowel het politieke als het spirituele hart van de regio diende.

Amarapura is rijk aan historische betekenis en heeft verschillende bezienswaardigheden die zowel bezoekers als wetenschappers aantrekken. Opmerkelijk is dat het de thuisbasis was van de eerste Britse ambassade in Myanmar, opgericht in 1795, wat een bewijs is van de rol van de stad in internationale betrekkingen tijdens de koloniale periode. De U Bein-houtenbrug, een opmerkelijke teakhouten structuur die 1,2 kilometer over het seizoensgebonden Taung Thaman-meer strekt, werd gebouwd in 1786 en blijft een symbool van de architectonische vindingrijkheid van de regio.

Hoewel het koninklijk paleis, grote tempels en versterkingen van Amarapura nu in ruïnes liggen, hebben veel significante pagodes, tempels en monasteries de tand des tijds doorstaan. Het Mahagandayon-klooster is een belangrijk religieus centrum waar meer dan 700 monniken wonen en hun spirituele taken vervullen. Dit klooster staat bekend om zijn gedisciplineerde benadering van het monastieke leven en trekt bezoekers aan die de dagelijkse rituelen en praktijken willen aanschouwen die centraal staan in het boeddhistische onderwijs en de cultuur.

Kenmerken

De Boeddhabeelden die tijdens de Amarapura-periode zijn gemaakt, worden in Thailand "Pra Nong" genoemd, wat de culturele uitwisseling en artistieke invloeden in Zuidoost-Azië weerspiegelt. De Amarapura-stijl vertegenwoordigt een duidelijke evolutie in de Burmeense kunst, gekenmerkt door unieke kenmerken en technieken. Een cruciaal moment in deze creatieve ontwikkeling vond plaats toen koning Bodawpaya het bevel gaf om de vereerde Mahamuni Buddha — een Arakanese heilige afbeelding — te verplaatsen naar het koninklijke heiligdom in Amarapura, waarmee de invloed van de Arakan-kunst in deze periode werd versterkt.

De Mahamuni Boeddha kwam naar voren als het heiligste beeld in Birma, dat de spirituele essentie van de regio belichaamt. Deze iconische figuur, bekend om zijn gespierde torso en expressieve gelaatsuitdrukkingen, beïnvloedde de artistieke weergaven van de Boeddha die tijdens deze periode werden gemaakt. De weergave van de Boeddha tijdens de Amarapura-periode benadrukte vaak de lichamelijkheid, wat de culturele waarden en spirituele overtuigingen van die tijd weerspiegelde.

In tegenstelling tot andere artistieke stijlen van de periode, ging de Amarapura-kunst weg van het produceren van Kronen Boeddha-afbeeldingen (zoals Jambupati) van metaal of papier-maché/lakkernwaren. Deze materialen waren relatief zeldzaam in de Amarapura-kunst. In plaats daarvan gaven ambachtslieden er de voorkeur aan om afbeeldingen van hout te creëren, die ingewikkeld waren gesneden en verguld met bladgoud. Het gebruik van rode lak gaf de beelden levendigheid, terwijl de toepassing van witte glasinlegwerk een opvallend contrast bood.

De kenmerkende eigenschappen van de Amarapura-Boeddhabeelden omvatten een rond en iets vol gezicht dat sterk lijkt op dat van de Mahamuni Boeddha, gekenmerkt door een neerwaartse blik die een gevoel van medeleven en sereniteit uitdrukt. De ingewikkelde cirkelvormige patronen die de gewaden, scheenbenen en knieën van de beelden sieren, zijn een kenmerk van de Amarapura-stijl en tonen het ambacht en de artistieke innovatie van de periode. Elke beeld vertelt een verhaal, vangt de spirituele essentie en culturele betekenis van het boeddhisme in Birma tijdens de 18e en 19e eeuw.

Symboliek

De symboliek achter de Amarapura Buddha-statuen is diep geworteld in de boeddhistische leer en filosofie. Elke standbeeld vertegenwoordigt verschillende aspecten van het leven en de leer van de Buddha en geeft vrede, mededogen en verlichting weer. Het ronde gezicht en de serene uitdrukking symboliseren rust en de weg naar innerlijke vrede, terwijl de neerwaartse blik een verbinding met de aarde en mindfulness-praktijk weerspiegelt.

Het gebruik van specifieke gebaren, of mudras, in de Amarapura-statuen benadrukt verder hun symbolische betekenissen. Bijvoorbeeld, de Bhumisparsha Mudra, waarin de Buddha de aarde aanraakt, betekent het moment van verlichting, dat het ontwaken van de Buddha en zijn toewijding aan het onderwijzen van anderen markeert. Dergelijke gebaren zijn niet alleen artistieke keuzes, maar zijn doordrenkt met spirituele betekenis die het begrip van de kijker van boeddhistische principes verdiept.

Evolutie en Invloeden

De Amarapura-periode markeert een significante evolutie in de Burmeense kunst, beïnvloed door verschillende culturele en historische factoren. De verplaatsing van de Mahamuni Boeddha was een cruciaal keerpunt, wat leidde tot de assimilatie van Arakanese artistieke elementen in de unieke stijl van Amarapura. Deze vermenging van invloeden is duidelijk zichtbaar in de ingewikkelde ontwerpen en uitgebreide versieringen die te zien zijn in de beelden uit deze periode.

Bovendien vormde de interactie met buurlanden, waaronder Thailand en India, de artistieke richting van de Amarapura-stijl. De kruisbestuiving van culturen faciliteerde de introductie van nieuwe technieken en esthetiek, waardoor Burmeense ambachtslieden konden innoveren terwijl ze toch hun tradities eerden. Dit tijdperk vertegenwoordigt een rijke tapestry van artistieke expressie, die de diverse invloeden weerspiegelt die bijdroegen aan de ontwikkeling van het boeddhisme in Birma.

Belang

De Amarapura-periode is cruciaal voor het begrijpen van de historische en culturele ontwikkeling van het boeddhisme in Birma. De Boeddhabeelden uit deze tijd zijn vitale artefacten die de religieuze gedrevenheid en artistieke prestaties van die periode samenvatten. Ze bieden inzicht in de spirituele overtuigingen van het Birmese volk, maar weerspiegelen ook de sociaal-politieke dynamiek die de regio tijdens de Konbaung-dynastie vormgaf.
Bovendien is het behoud van de artistieke erfenis van Amarapura essentieel voor toekomstige generaties. Door deze beelden te bestuderen, krijgen we waardevolle kennis over de evolutie van de boeddhistische kunst en de rol ervan in de culturele identiteit van Myanmar. De voortdurende waardering voor Amarapura-kunst benadrukt het belang ervan als een brug die verleden en heden verbindt, waardoor mensen zich kunnen verbinden met de rijke tradities van het boeddhisme in Zuidoost-Azië.

Concluderend vertegenwoordigt de Amarapura-periode een opmerkelijk hoofdstuk in de Birmese geschiedenis, gekenmerkt door artistieke innovatie en spirituele toewijding. De Boeddha-beelden die in deze tijd zijn gemaakt, zijn niet slechts decoratieve objecten; ze belichamen het culturele erfgoed en de spirituele identiteit van het Birmese volk. Het behoud en de waardering van deze beelden zijn cruciaal voor het behouden van het historische verhaal van Amarapura, waardoor toekomstige generaties zich kunnen verbinden met hun rijke verleden. Door de kunst uit deze periode te bestuderen en te waarderen, krijgen we inzicht in een levendige periode van de Zuidoost-Aziatische geschiedenis waarin geloof en kunst harmonieus floreerden.