Chinees Boeddhisme

Auteur : Peter Vredeveld

Het Chinese boeddhisme is een van de oudste vormen van boeddhisme in de boeddhistische geschiedenis. Het Chinese boeddhisme beoefent in grote mate het Mahayana-boeddhisme en wordt beschouwd als een combinatie van boeddhisme en taoïsme. Er zijn mogelijk honderden miljoenen mensen die in het Chinese boeddhisme geloven.

Het boeddhisme is een van de oudste buitenlandse religies in China. In de geschiedenis van het Chinese boeddhisme is er een sterke, prominente en dynamische invloed van Chinees boeddhisme. Het Mahayana-boeddhisme is een van de veelgebruikte aspecten van het boeddhisme in China. De geschiedenis van de boeddhistische traditie in China wordt verondersteld duizenden tot tweeduizend jaar terug te gaan. In de loop van de tijd heeft China een breed scala aan cultuur, kunst, politiek en materiële cultuur ervaren. Chinees boeddhisme wordt beschouwd als een combinatie van Taoïsme en boeddhisme. Er zijn mogelijk miljoenen of meer mensen die in Chinees boeddhisme geloven.

Oorsprong

Er wordt geloofd dat het boeddhisme bijna 2000 jaar geleden naar China kwam, hoewel er verschillende legendes bestaan over de aanwezigheid van het boeddhisme in zeer oude tijden. Het boeddhisme wordt verondersteld tijdens het bewind van de Han-dynastie naar China te zijn gekomen. Tijdens de Han-dynastie volgde de meerderheid van de mensen intensief de confucianistische religie, maar er waren ook aanhangers van de taoïstische religie. Vóór het bewind van de Han-dynastie had het boeddhisme zich al verspreid over belangrijke landen in Centraal-Azië, met de campagne opgezet door keizer Asoka the Great in de 3e eeuw v.Chr. Asoka stuurde missionarissen door heel Centraal-Azië om het boeddhisme en de waardigheid van Lord Buddha te verspreiden. Als gevolg van deze campagne werd het boeddhisme de belangrijkste religie in Pakistan en Afghanistan en het centrum van boeddhistische leringen, leren en praktijken.

Toen de Han-dynastie haar rijk uitbreidde naar Centraal-Azië, bloeiden handels- en culturele tradities tussen China en Centraal-Azië op. Door deze betrokkenheid leerden Chinese mensen in de 1e eeuw v.Chr. over het boeddhisme van de missionarissen. Toen het boeddhisme in China arriveerde, was er geen vriendelijke relatie tussen het confucianisme en het boeddhisme, omdat het confucianisme gericht was op focus, harmonie en sociale orde, terwijl het boeddhisme zich richtte op het monastieke leven en de zoektocht naar realiteit voorbij de realiteit. De taoïstische principes leken echter op veel manieren op die van het boeddhisme. Daarom volgden sommige Chinezen het boeddhisme vanuit het perspectief van het taoïsme. Vroege Sanskriet-boeddhistische teksten die in het Chinees werden vertaald, gebruikten taoïstische terminologie. Sinds die tijd heeft het boeddhisme een essentiële rol gespeeld in de Chinese geschiedenis.

Belangrijke Scholen

Er ontstonden vier belangrijke scholen in China toen het Mahayana-boeddhisme op zijn hoogtepunt was in de boeddhistische geschiedenis van het land. In 402 na Christus stichtte de monnik en leraar Hui-yuan een van de beroemdste boeddhistische genootschappen in China. Dit specifieke genootschap stond bekend als de White Lotus Society en werd opgericht in Mount Lushan in het zuidoosten van China. De oprichting van de White Lotus Society vormde de basis voor het begin van de Zuivere Land School van het Boeddhisme. Het is een van de oudste en meest populaire scholen in China. Momenteel is de Zuivere Land School van het Boeddhisme de dominante vorm van boeddhisme in Japan.

Een andere school die ontstond in China was de Ch'an School of Buddhism, een van de dominante vormen van boeddhisme in China en Japan. In 500 na Christus arriveerde een Indiase wijze, Bodhidharma, in China. De komst van Bodhidharma vormde de basis voor de ontwikkeling van de Ch'an School of Buddhism. Bodhidharma richtte de Ch'an School op in het Shaolin-klooster. Er wordt ook geloofd dat Bodhidharma Shaolin, dat in China werd beoefend, en boeddhisme samensmolt om deze school op te richten. De Ch'an School of Buddhism staat in het Westen bekend onder de Japanse naam Zen.

Kort nadat de Ch'an School of Buddhism was opgericht door een Indiase wijze, Bodhidharma, ontstond in het midden van de vijfde eeuw een andere onderscheidende boeddhistische school. Zhiyi was een monnik, en de Tiantai School of Buddhism werd opgericht onder invloed van zijn leer. De Tiantai School of Buddhism was gebaseerd op het primaire principe van Lotos Soetra, en de nadruk van Tiantai op Lotos Soetra beïnvloedde vele andere boeddhistische scholen om op te komen. Een andere school van boeddhisme ontstond, en deze school werd Huayan genoemd en in Japan ook bekend als Kegon. De Huayan School of Buddhism werd opgericht onder leiding van drie patriarchen. De drie patriarchen waren Tu-shun, Chih-yen, en Fa-Tsang of Fazang. Tijdens de heerschappij van de Tang-dynastie werden grote delen van de leer van de Huayan School of Buddhism opgenomen in de Ch'an School of Buddhism.

Tang Dynastie

Tijdens de heerschappij van de Tang-dynastie bereikte de invloed van het boeddhisme zijn hoogtepunt, vooral in de periode tussen 618 en 907 na Christus. De dominantie van het boeddhisme was groter in de Tang-dynastie dan in enige andere dynastie of periode. Tijdens de Tang-dynastie begon de onderdrukking van het boeddhisme aan het einde van de dynastie. Volgens de boeddhistische geschiedenis in China werden rond 845 na Christus ongeveer 4000 kloosters, 40.000 tempels en heiligdommen, en Buddhabeelden vernietigd. Alleen de Zuivere Land School van het Boeddhisme en de Ch'an School of Buddhism overleefden deze massale onderdrukking. De Tiantai School of Buddhism bloeide op in Japan, en de leer van Huayan gedijde in plaats daarvan in Japan, en de leer van Huayan was zichtbaar in de Ch'an School als gevolg van deze onderdrukking.

Budai – Lachende Boeddha

Het begin van de 10e eeuw markeerde het einde van duizend jaar typische boeddhisme in China. De legende van Budai po, algemeen bekend als Lachende Boeddha, ontstond in de Chinese cultuur. Budai wordt afgebeeld als de incarnatie van Maitreya of de toekomstige Boeddha. Tegenwoordig is Budai een van de iconische figuren van het Chinese boeddhisme en is het behoorlijk populair in Oost-Azië.